1. Nie rób czegoś ZA dziecko, tylko Z NIM lub OBOK NIEGO — bądź w pobliżu, by pomóc i czuwać nad bezpieczeństwem, ale pozwól mu wykonać daną czynność samodzielnie.
2. Naukę dziel na mniejsze etapy i wymagaj pokonania pojedynczych kroków.
3. Nagradzaj za samodzielność— nagradzaj jednak nie efekty, ale próby wykonywania czegoś samodzielnie, nawet jeśli efekt końcowy nie jest zadowalający.
4. Pozwalaj dziecku podejmować decyzje (o ile nie zaszkodzą one jemu samemu lub otoczeniu), nawet jeśli wiesz, że skutek będzie daleki od zamierzonego.
5. Egzekwuj wywiązanie się z każdego obowiązku, jaki nałożysz na dziecko; pamiętaj jednak, że chodzi tu o SAMODZIELNE, a nie IDEALNE wykonanie.
6. Jeśli to, co dziecko zrobiło (np. sprzątanie), wymaga poprawy, najlepiej popraw to tak, by dziecko tego nie widziało. Gdy to niemożliwe powiedz żartem: „Właśnie mały duszek szepnął mi, bym i ja coś posprzątała”. Starsze dziecko najpierw pochwal za to, co samo zrobiło, a potem dodaj, co jeszcze chciałabyś, by zostało zrobione.
7. Pokazuj, że dziecko jest lubiane i akceptowane, a jego sukcesy są dostrzegane i ważne.
8. Wykorzystuj możliwości jakie daje grupa przedszkolna —dziecko chętniej podejmuje zadania wśród rówieśników, podpatruje, bo „też chce umieć”, a modelowanie przez kolegów jest najskuteczniejsze.
9. Jeśli mówisz co dziecko zrobiło źle, mów też, co zrobiło dobrze.

Artykuł napisany na podstawie „Doradcy Nauczyciela Przedszkola”